Νίκος Χαραλαμπίδης: Επικοινωνιακά θαύματα
Ο Γενικός Διευθυντής της Greenpeace Νίκος Χαραλαμπίδης γράφει για τη δημιουργία μεγάλων ζωνών απόλυτης προστασίας (no take zones), που θα καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών.
Το έκανε πάλι ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως και τον Σεπτέμβριο του 2019, φρέσκος ακόμα στο πόστο του, όταν ανακοίνωσε στα Ηνωμένα Έθνη τη δέσμευση της χώρας για πλήρη και απόλυτη απολιγνιτοποίηση το 2028. Με την Πτολεμαΐδα VI (κόστος κατασκευής κοντά στο 1,5 δισ.) στα τελικά μερεμέτια, λίγο πριν τεθεί σε λειτουργία!
Τώρα σειρά είχε, επιτέλους, η θάλασσα!
Θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές που θα καλύπτουν το 30% της επιφάνειάς της, μείωση της υπεραλίευσης, μείωση της πλαστικής ρύπανσης (πλαστικά μίας χρήσης και μικροπλαστικά).
Και εδώ, ο πρωθυπουργός, επέλεξε μία διεθνή συνάντηση: το παγκόσμιο συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN - International Union for the Conservation of Nature), στη Μασσαλία. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε, σε συνεννόηση με τον Γάλλο πρόεδρο, ότι η Ελλάδα θα αναλάβει το 2023 την Προεδρία για την εφαρμογή του σχεδίου δράσης για την πρωτοβουλία «Μεσόγειος, μία υποδειγματική θάλασσα έως το 2030».
Και πάλι εξαπίνης.
Και στις δύο περιπτώσεις ο πρωθυπουργός επέλεξε να πει κάτι απολύτως σωστό. Και στις δύο περιπτώσεις χωρίς σχέδιο, χωρίς συνεννόηση. Το επόμενο διάστημα θα αναλωθούμε στο να δοθούν οι απαραίτητες διευκρινίσεις για το “τι θέλει να πει ο ποιητής”, “πώς ακριβώς θα γίνει” κ.ο.κ. Το ζήσαμε ήδη στην περίπτωση της εξαγγελίας για την απολιγνιτοποίηση και την προστασία του κλίματος.
Χαίρομαι που ο πρωθυπουργός οικειοποιείται, για δεύτερη φορά, ακέραιο, ένα αφήγημα το οποίο παλεύουμε να χτίσουμε και το οποίο διαμορφώνουμε εδώ και πολλά χρόνια, κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική άποψη και έχοντας απέναντι σχεδόν το σύνολο της διοίκησης (στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης). Αυτός είναι εξάλλου ο δικός μας ρόλος: να εντοπίζουμε προβλήματα, να οραματιζόμαστε λύσεις που πάνε την κοινωνία μπροστά, να σχεδιάζουμε τα επόμενα βήματα, να εμπλέκουμε την κοινωνία, να πιέζουμε τον πολιτικό κόσμο να τα υιοθετήσει. Και εδώ, όπως και στις δράσεις για το κλίμα, πετύχαμε τον στόχο μας 100%, αφού η πρότασή μας υιοθετήθηκε και ανακοινώθηκε από τα πλέον επίσημα χείλη! Ναι, πετύχαμε επικοινωνιακά. Το πρόβλημα, το μεγάλο κενό, δεν εντοπίζεται στην επικοινωνία, αλλά αποκλειστικά στην ουσία.
Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, θα εκφράσουμε την απερίφραστη και άνευ όρων στήριξη στην πρωτοβουλία του. Χωρίς “ναι μεν αλλά”. Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, θα επιστήσουμε την προσοχή του πρωθυπουργός σε σημαντικές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
Τότε, ήταν οι εξορύξεις πετρελαίου και αερίου και η αντικατάσταση των λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ με ιδιωτικούς σταθμούς αερίου. Τότε, υπήρχε απουσία επεξεργασμένου σχεδίου διαβούλευσης και εμπλοκής των άμεσα ενδιαφερόμενων μερών, όπως είναι οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ και οι λιγνιτικές κοινότητες. Καθώς ακόμη περιμένουμε τις αποφάσεις για το μέλλον της πανάκριβης, ολοκαίνουργιας λιγνιτικής μονάδας “Πτολεμαΐδα VI” η οποία δεν πρόκειται ποτέ να αποσβεστεί, νέες μονάδες αερίου κατασκευάζονται σήμερα.
Τώρα, είναι η απαγόρευση των εξορύξεων αλλά και η δημιουργία μεγάλων ζωνών απόλυτης προστασίας (no take zones), που θα καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, είναι οι απαραίτητες διευκρινίσεις για τη διαχείριση αυτών των περιοχών (μετά την αποδυνάμωση του οργανισμού που είναι επιφορτισμένος με τις Προστατευόμενες Περιοχές). Τώρα είναι οι απαραίτητες παρεμβάσεις για αλλαγές στην αγορά ώστε να καταργηθούν ουσιαστικά τα πλαστικά μίας χρήσης. Τώρα είναι η διαβούλευση με τις νησιωτικές και παράκτιες κοινότητες και κοινωνίες. Τώρα, είναι η άμεση εμπλοκή των αλιευτικών κοινοτήτων.
Υπηρεσίες με αγκυλώσεις δεκαετιών (και πιθανώς επενδεδυμένα συμφέροντα) θα βρεθούν και πάλι “απέναντι” και θα ξετυλιχθεί άλλο ένα γαϊτανάκι αχρείαστων συζητήσεων και διαπραγματεύσεων που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Αρκεί να είχε προηγηθεί η απαραίτητη προεργασία. Στην περίπτωση του τομέα της ενέργειας είδαμε ενεργειακές ελίτ να καπηλεύονται την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης μέσα από τη μαζική διείσδυση του αερίου και την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας άνευ σχεδιασμού και εμπλοκής των τοπικών κοινωνιών, ενώ η τελευταία ακόμα αναρωτιέται σε τι την αφορά όλη η συζήτηση. Ελπίζω η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και η δημιουργία μεγάλων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών να μην διαμορφωθεί μόνο με την εμπλοκή επιχειρηματικών ομίλων για την αξιοποίησή τους αποκλειστικά για τουριστικές δραστηριότητες και χωρίς την εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών, των άμεσα εμπλεκόμενων ομάδων. Με την κοινωνία πάλι απ’ έξω.
Ναι, η κοινωνία προχωράει μπροστά με οράματα και οραματιστές που τα προωθούν και τα κάνουν κτήμα της. Για να γίνει αυτό χρειάζονται σχέδια, χρονοδιαγράμματα, μέτρα και πολιτικές, αλλιώς τα οράματα αναλώνονται και ξεφτίζουν, οι εξαγγελίες μένουν μετέωρες και ακυρώνονται και τα αφηγήματα μένουν σαν κακόγουστα ανέκδοτα. Θυμάστε την πράσινη ανάπτυξη; Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου να το ξαναπάθουμε.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
